دانشمند ایرانی در فکر نجات مبتلایان به دیابت نوع 1
محققان دانشگاه رایس آمریکا در مطالعه اخیرشان که با کمک محقق ایرانی ˮامید ویسهˮ انجام می شود، درحال توسعه یک ایمپلنت تولید انسولین مناسب برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ هستند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، مهندسان زیستی دانشگاه رایس درحال طراحی ایمپلنت عروقی و تولید کننده انسولین برای دیابت نوع ۱ هستند. این گروه از محققان آمریکایی از فناوری چاپ سه بعدی و مواد زیستی هوشمند برای ایجاد این ایمپلنت تولید انسولین استفاده می نمایند.
طی این مطالعه امید ویسه و همکار او "جردن میلر"(Jordan Miller) از سلول های بتا تولید کننده انسولین ساخته شده از سلول های بنیادی انسان برای ایجاد ایمپلنتی که با رساندن مقدار مناسب انسولین در یک زمان معین، سطح گلوکز خون را حس کرده و تنظیم می کند، استفاده می نمایند.
ویسه، استادیار رشته مهندسی زیستی است و بیشتر از یک دهه است که به توسعه مواد زیستی می پردازد. میلر هم استادیار مهندسی زیستی است و بیشتر از ۱۵ سال از عمر خویش را صرف تحقیق درباره روش های فناوری چاپ سه بعدی بافت های دارای سیستم عروقی یا شبکه عروق خونی کرده است.
ویسه در اینباره اظهار داشت: اگر ما واقعاً بخواهیم عملکرد پانکراس را شبیه سازی نماییم، به سیستم عروقی احتیاج داریم. پانکراس به صورت طبیعی دارای تمام این رگ های خونی است و سلول ها به صورت خاصی در پانکراس سازماندهی شده اند. من و جردن می خواهیم در همان جهت که پانکراس طبیعی عمل می کند و وجود دارد آنها را با فناوری چاپ سه بعدی ایجاد نماییم.
دیابت بیماری است که افراد زیادی را در سرتاسر دنیا گرفتار کرده و آمار مبتلا شدن به آن هم نگران کننده است. بنابراین محققان درصدد دستیابی به راه هایی هستند که بتوانند هرچه سریع تر و بهتر بر این بیماری نظارت و آنرا درمان کنند.
دیابت یا بیماری قند(Diabetes) به قند خون بالای ۹۶ میلی گرم در دسی لیتر گفته می شود. در این بیماری توانایی تولید هورمون انسولین در بدن از بین می رود یا بدن در مقابل انسولین مقاوم شده و ازاین رو انسولینِ تولیدی نمی تواند عملکرد طبیعی خویش را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط ساز و کارهای مختلف است.
دیابت دو نوع اصلی دارد. دیابت نوع ۱ یک بیماری خود ایمنی است که سبب می شود پانکراس تولید انسولین(هورمونی که سطح قند خون را کنترل می کند) را متوقف نماید. این بیماری با تزریق انسولین قابل کنترل است. در این نوع از دیابت تخریب سلولی سلول های بتا در پانکراس اتفاق می افتد و در دیابت نوع ۲، مقاومت پیش رونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت امکان دارد به تخریب سلول های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع ۲ عوامل ژنتیکی، چاقی و کم تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.
هدف محققان مطالعه جدید این است که نشان دهند ایمپلنت های آنها می توانند سطح قند خون موش های مبتلا به دیابت را به مدت حداقل شش ماه به درستی تنظیم کنند. برای انجام این کار آنها باید به سلول های بتا مهندسی شده خود توانایی پاسخ سریع به تغییرات سطح قند خون را بدهند.
میلر اظهار داشت: ما باید سلول های کاشته شده را در مجاورت جریان خون قرار دهیم تا سلول های بتا بتوانند تغییرات قند خون را حس کرده و به سرعت به آنها واکنش نشان دهند. در حالت ایده آل، سلول های تولید کننده انسولین بیشتر از ۱۰۰ میکرون از یک رگ خونی فاصله ندارند.
سلول های تولید کننده انسولین با فرمولاسیون هیدروژل توسعه یافته توسط ویسه محافظت می شوند. مواد هیدروژل، دارای منافذ کوچکی است که سلول های داخل بدن را از حمله سیستم ایمنی محافظت می کند اما اندازه آنها به قدری بزرگ است که اجازه عبور مواد مغذی و انسولین را بدهد.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب