سفر بین سیاره ای چه پیامدهایی برای انسان به همراه دارد؟
خراسان رضوی انتشار خبر ناسا در مورد جستجوی فضانوردانی برای ماموریت ماه و مریخ نوعی آگهی شغلی شمرده می شود. آنان در جستجوی نخستین زن و مرد بعدی هستند که روی ماه راه بروند و شاید به سیاره سرخ قدم بگذارند.
به نقل از نیوز، دکتر گوردون کابل، دانشیار پزشکی هوافضا در دانشگاه تاسمانی استرالیا اظهار نمود: یکی از نخستین شرایط موردنیاز مسافران فضایی آینده، توانایی کنار آمدن با خدمه است.
وی که مخاطرات و خطرات فضا بر انسان را بررسی می کند در این مورد می گوید: افراد باید با فاصله، تنهایی و وابستگی به زمین کنار بیایند. افرادی که در ایستگاه فضایی بین المللی ساکن می شوند زمین را فقط به صورت نقطه ای آبی رنگ مشاهده می کنند.
ازاین رو انتخاب و آموزش بخصوص برای مریخ، مکانی که گروه کوچکی از انسان ها مجبور به کنار آمدن و همکاری با یکدیگر هستند نقش کلیدی خواهد داشت.
وی افزود: در مسافرت بین سیاره ای نیازمند افرادی هستیم که بتوانند به خوبی و به صورت متعادل به صورت گروهی فعالیت کنند و افراد خجالتی، کناره گیر، افراد بیش از اندازه معاشرتی و ناتوان در تصمیم گیری مناسب این سفر نخواهند بود.
وی اظهار داشت: «من اغلب می گویم، رفتن به مریخ مثل این است که به مدت سه سال در یک کاروان با سه نفر از بهترین دوستان خود باشید. اگر بتوانید از این طریق زندگی کنید، به هدف خود خواهید رسید.»
مورد دیگر چالش های جسمی قرارگرفتن در ریز گرانش یا جاذبه جزئی است که بر عملکرد سیستم قلب و عروق تأثیر می گذارد و می تواند استخوان ها را ضعیف تر کند. تابش هم عامل بازدارنده بالقوه دیگری است.
هنگامی که انسان پناهگاه حفاظتی، جو زمین را ترک می کند در جهانی قرار می گیرد که در تابش کیهان غرق شده است و خطر مبتلا شدن به سرطان و ناتوانی در تولیدمثل را به همراه دارد. بدان معناست که هرکسی فقط یک مرتبه می تواند به سفر بین سیاره ای برود و قرارگرفتن در مقابل اشعه خطر بسیار بزرگی است.
وی بیان نمود: این فقط شروع است. بعد از بازگشت، باید به منظور زندگی باردیگر در زمین، وضعیت سلامتی را بهبود بخشید.
به نقل از ایشان، استرالیا از موقعیت خوبی برای کمک به مأموریت ماه به مریخ برخوردار می باشد.
کابل تصریح کرد: «ما به علت تجربه زندگی در محیط های سخت و دستاوردهایی در تحقیقات پزشکی، همچون قرارگیری در معرض تابش شهرت بین المللی داریم».
این موارد به شکلی چالش هایی است که ارزش ماجراجویی را دارند. آنچه در مورد پشتیبانی از فضانوردان آموخته می شود، به سلامت زمینیان بخصوص افراد در جوامع دورافتاده و بومی و حتی مراقبت از سالمندان هم کمک می نماید.
بعنوان مثال، محققان در حال بررسی نشانگرهای زیستی مانند قراردادن حسگرهایی زیرپوست برای تشخیص زودهنگام کمبود آب هستند این مورد برای فضانوردان در محیط هایی با شرایط سخت و مراقبت از افراد در سنین مختلف که می توانند خیلی زود گرفتار کم آبی شوند، مهم خواهد بود.
وی افزود: «داشتن یک مانیتور پوشیدنی که بتواند داده ها را به سیستمی برساند که سطح آبرسانی را رصد می کند و در مورد کم آبی اخطار می دهد می تواند منجر به تشخیص و مداخله زودهنگام شود.»
وی ادامه داد: «ما همیشه به دوگانگی بین فضا و زمین، زمین و فضا فکر می نماییم... ما اطمینان حاصل می نماییم که با این یافته ها به جمعیت زمین هم کمک نماییم.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب