بومی سازی 6 نانودارو صرفه جویی ارزی 593 میلیون دلاری ایجاد کرد
به گزارش تعمیرکار، بررسی های اخیر نشان میدهد که به کارگیری نانوداروهای داخلی طی سالهای 1395 تا 1403 توانسته است بیشتر از 593 میلیون دلار از هزینه های مستقیم و غیرمستقیم بیمه های سلامت و درمان کشور را کم کند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ستاد فناوری نانو، آمار انتشار یافته در رابطه با عملکرد نانوداروهای تولید داخل نشان داده است که توسعه این حوزه طی سالیان اخیر تاثیر قابل توجهی بر کاهش هزینه های سیستم سلامت کشور داشته است. برمبنای داده های به دست آمده از بررسی های اقتصادی در بازه زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳، استفاده از نانوداروهای داخلی باعث صرفه جویی بیش از ۵۹۳ میلیون دلار در مجموع هزینه های مستقیم و غیرمستقیم نظام درمانی شده است.
این میزان صرفه جویی بوسیله مقایسه قیمت و میزان مصرف نانوداروهای تولید داخل با نمونه های مشابه خارجی و همینطور محاسبه هزینه های ناشی از عوارض جانبی داروهای غیرنانویی به دست آمده است. نانوداروها با کاهش سمیت دارو، بهبود اثربخشی درمان و کم کردن نیاز به مصرف دوزهای بالا، به صورت مؤثری هزینه های بستری، مراقبت های تکمیلی و خدمات درمانی را کاهش داده اند. همین مساله سبب شده علاوه بر بیمه های درمانی، خانواده ها هم از کاهش هزینه های درمان بهره مند شوند.
شش نانوداروی اصلی تولیدشده در کشور
در دوره مورد بررسی، ۶ نانوداروی مهم در کشور تولید و وارد بازار شده اند که هر یک سهم مشخصی در پایین آوردن هزینه ها داشته اند. چهار داروی ضدسرطان شامل سینادوکسوزوم، پادینکس، پکلی نب و تدروکس بیشترین سهم را دراین میان به خود اختصاص داده اند. این داروها با هدف افزایش اثربخشی، کاهش عوارض جانبی و رساندن دارو به بافت هدف با دقت بالاتر طراحی شده اند. سودجستن از سیستم های نانوحامل در این محصولات سبب شده مصرف دارو کم شود، نتایج درمانی بهتر شود و هزینه های ناشی از درمان های مکمل یا دوره های طولانی بستری کاهش پیدا کند.
در کنار این داروها، سینا آمفولیش بعنوان نانوداروی درمان زخم سالک و دپوستیوا برای کاهش التهاب مفصل زانو، در این سال ها وارد بازار شده اند. این دو محصول در عرصه های خود توانسته اند بار قابل توجهی از هزینه های درمانی را کم کرده و دسترسی بیماران به روش های درمانی مؤثرتر و اقتصادی تر را بالا برند.
صرفه جویی مالی و کاهش هزینه های بیمه ای
بخش اصلی صرفه جویی اعلام شده، یعنی ۵۹۳ میلیون دلار، ناشی از کاهش هزینه های بیمه های سلامت و ممانعت از پرداخت مبالغ بالای واردات داروهای خارجی است. نانوداروهای ایرانی با قیمت مناسب تر و اثربخشی بالاتر توانسته اند جایگزین بخش قابل توجهی از داروهای خارجی شوند و بدین ترتیب از فشار مالی بر بیمه ها و مراکز درمانی بکاهند. علاوه بر این، کاهش عوارض جانبی ناشی از داروهای مرسوم سبب شده هزینه های غیرمستقیم درمان، همچون هزینه بستری و مراقبت های اضافی، هم کم شود.
رشد اقتصادی و گسترش بازار
در فاصله سالیان ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳، نانوداروهای تولید داخل مجموعاً ۲۱ هزار میلیاردریال فروش داخلی داشته اند. این میزان فروش نشان دهنده گسترش قابل توجه بازار داخلی و استقبال مراکز درمانی از محصولات نانویی است. هم زمان با این رشد، صادرات این داروها هم به بیشتر از ۱۲ میلیون دلار رسیده است؛ موضوعی که نشان داده است نانوداروهای ایرانی توانسته اند وارد رقابت منطقه ای و بین المللی شوند.
کشورهای مقصد به طور عمده آن دسته از بازارهایی هستند که به دنبال داروهای اثربخش تر و اقتصادی ترند. کیفیت مناسب، استانداردهای تولید قابل اتکا و عملکرد درمانی مطلوب این داروها زمینه ساز گسترش صادرات آنها شده است.
بهبود دسترسی بیماران به درمان های نوین
یکی از نتایج مهم توسعه نانوداروها، افزایش دسترسی بیماران به درمان های پیشرفته بوده است. در سالهای قبل، واردات داروهای خارجی علاوه بر هزینه های سنگین، با چالش هایی مانند محدودیت عرضه و وابستگی به شرایط بین المللی همراه بوده است. تولید داخلی نانوداروها توانسته این محدودیت ها را کم کند و امکان دسترسی پایدارتر و گسترده تر بیماران به درمان های کارآمد را فراهم آورد.
افزون بر این، خیلی از نانوداروهای داخلی با هدف کاهش مصرف و افزایش کارآیی طراحی شده اند و همین خصوصیت اثربخشی درمان را برای طیف وسیع تری از بیماران افزایش داده است. این مورد در عرصه سرطان اهمیت بیشتری دارد؛ چونکه بیماران علاوه بر هزینه های مالی، با فشارهای جسمی و روانی ناشی از درمان های طولانی مدت مواجهند.
تقویت زیرساخت های فناورانه و صنعتی
توسعه نانوداروها نقش برجسته ی در تقویت زیرساخت های صنعتی و فناورانه کشور داشته است. در این زمان، ظرفیت تولید داخلی، خطوط ساخت نانوحامل ها، فناوری های فرمولاسیون پیشرفته و شبکه تولید دانش بنیان به صورت شایان توجهی رشد کرده است. این پیشرفت ها در کنار تربیت نیروی متخصص سبب شده ایران در منطقه به یکی از تولیدکنندگان مطرح داروهای نانویی تبدیل گردد.
با توسعه این زیرساخت ها، وابستگی کشور به تأمین کنندگان خارجی در عرصه داروهای خاص کم شده و تاب آوری صنعت داروسازی در مقابل شرایط متغیر اقتصادی و تجاری بالا رفته است.
در نتیجه می توان گفت تولید داخلی نانوداروها طی سالیان ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۳ توانسته است سه اثر کلیدی بر سیستم سلامت کشور داشته باشد: کاهش هزینه های مستقیم و غیرمستقیم درمان، افزایش دسترسی بیماران به داروهای نوین و پیشرفت سطح فناوری صنعت داروسازی کشور. صرفه جویی ۵۹۳ میلیون دلاری ثبت شده در این دوره، تنها قسمتی از دستاوردی است که توسعه فناوری نانو دارویی برای کشور رقم زده است؛ دستاوردی که اهمیت سرمایه گذاری مداوم در فناوری های پیشرفته و توسعه ظرفیتهای داخلی را بالاتر از پیش روشن می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت تعمیرکار در مورد این مطلب