مقابله با آلودگی محیط زیست با پلاستیک بی نهایت قابل بازیافت
تعمیرکار: نوع جدیدی از پلاستیک که بی نهایت بار قابل بازیافت است می تواند به بحران رو به رشد آلودگی محیط زیست کمک نماید.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از اس اف، پژوهشگران نشان دادند که یک پلاستیک نوآورانه و بی نهایت قابل بازیافت می تواند به کاهش بحران تشدید آلودگی کمک نماید. گروهی در کالیفرنیا میکروب ها را برای ایجاد مواد تشکیل دهنده ی پلاستیک های قابل بازیافت، ارائه جایگزین های پایدار برای پتروشیمی های محدود و آلاینده مهندسی کرده است.
پلاستیک های فعلی عمدتاً غیرقابل بازیافت و به شدت به مواد پتروشیمی وابسته هستند. این مواد از بنزین و نفت به دست می آیند. سازمان ملل پیش بینی می کند که ۴۰۰ میلیون تُن زباله پلاستیکی که هر سال در جهان تولید می شود، می تواند تا سال ۲۰۵۰ به بالای یک میلیارد تُن برسد.
تنها حدود ۱۰ درصد از هفت میلیارد تُن زباله پلاستیکی که قبلا تولید شده بودند، بازیافت شده اند. بیشتر آنها در محل های دفن زباله دور ریخته می شوند یا سوزانده می شوند. با این وجود، یک گروه تحقیقاتی در ایالات متحده در استفاده از میکروب ها برای ایجاد جایگزین های زیستی برای ساخت مواد اولیه در یک پلاستیک بی نهایت قابل بازیافت معروف به پلی دیکتوئنامین یا(PDK) پیشگام بوده است.
دکتر برت هلمز(Brett Helms)، رهبر پروژه، از لابراتوار ملی لارنس برکلی، در یک بیانیه رسانه ای می گوید: این نخستین باری است که محصولات زیستی برای ایجاد یک پلی دیکتوئنامین که عمدتاً مبتنی بر زیست است، استفاده می شود و این نخستین باری است که یک مزیت زیستی را نسبت به استفاده از مواد پتروشیمی، هم از نظر خواص مواد و هم از نظر هزینه تولید مشاهده می کنید.
پژوهشگران همین طور توضیح می دهند که PDK می تواند به واحدهای سازنده دست نخورده تبدیل گردد و سپس محصولات جدید از آنها ساخته شود، بدون این که کیفیت آنها کم شود. در ابتدا، PDK ها از واحدهای سازنده مشتق شده از مواد پتروشیمی استفاده می کردند، اما حالا می توان آنها را باردیگر مهندسی کرد و بوسیله میکروب ها تولید کرد.
بعد از چهار سال تحقیق، دانشمندان باکتری اشریشیا کلی(E. coli) را برای تبدیل قندهای گیاهی به یکی از مواد اولیه مولکولی به نام لاکتون اسید تری استیک(bioTAL) تغییر دادند و یک PDK با تقریباً ۸۰ درصد محتوای زیستی تولید کردند.
جرمی دمارتو(Jeremy Demarteau)، دانشمند پروژه در این تیم می گوید: ما نشان داده ایم که مسیر رسیدن به ۱۰۰ درصد محتوای زیستی در پلاستیک های قابل بازیافت امکان پذیر است. شما در آینده این را از ما خواهید دید.
او اضافه می کند که PDK ها را می توان برای چندین محصول، همچون چسب ها، اقلام انعطاف پذیر مانند کابل های کامپیوتر یا بند ساعت، و مصالح ساختمانی بهره برد.
این تیم هنگامی که دریافت ترکیب bioTAL محدوده ی دمای کاری مواد را تا ۶۰ درجه سانتیگراد در مقایسه با نسخه پتروشیمی افزایش می دهد، شگفت زده شد. این کشف پتانسیل PDK ها در مواردی که به دمای خاصی نیاز دارید، مانند تجهیزات ورزشی و قطعات خودرو را نشان میدهد.
پروفسور جی کیسلینگ(Jay Keasling)، دانشمند ارشد دانشکده از لابراتوار علوم زیستی برکلی، می گوید: ما نمی توانیم به استفاده از منابع رو به کاهش سوخت های فسیلی خود برای تغذیه این میل سیری ناپذیر به پلاستیک ادامه دهیم.
ما می خواهیم با بوجودآوردن موادی که تجدیدپذیر هستند، به حل مشکل زباله های پلاستیکی کمک نماییم و انگیزه ای برای شرکتها جهت استفاده از آنها فراهم نماییم.
سپس مردم می توانند محصولات مورد نیاز خودرا برای مدت زمانی که به آنها نیاز دارند بهره گیرند و سپس آن اقلام به چیز جدیدی تبدیل شوند.
این مطالعه برمبنای تحلیل و بررسی سال ۲۰۲۱ انجام شد که نشان میدهد پلاستیک PDK در صورت تولید انبوه می تواند از نظر تجاری با پلاستیک های سنتی رقابت کند.
کورین اسکاون(Corinne Scown)، دانشمند لابراتوار انرژی برکلی، می افزاید: نتایج جدید ما بسیار دلگرم کننده است. ما دریافتیم که حتی با پیشرفت های جزئی در پروسه تولید، می توانیم به زودی پلاستیک های PDK بسازیم که هم ارزان تر هستند و هم دی اکسید کربن کمتری نسبت به پلاستیک های تولید شده با سوخت های فسیلی منتشر می کنند.
این تحقیق در مجله Nature Sustainability انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب