ژورانگ از اقیانوسی بودن مریخ پرده برداشت
تعمیرکار: به گزارش تعمیرکار، مریخ نورد ژورانگ چین نشانه هایی از فعالیت آبی در سیاره سرخ پیدا کرده است، این در شرایطی است که دانشمندان می گویند آب در مریخ، نقش مهمی در ایجاد خصوصیت های سطحی جذاب آن نظیر تپه های شنی مینیاتوری ایفا کرده است.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، دانشمندانی که داده های مریخ نورد ژورانگ(Zhurong) چین را مطالعه می کنند، برای نخستین بار لایه های ترک خورده ای را بر روی تپه های شنی کوچک مریخ یافته اند که نشان داده است سیاره سرخ تا ۴۰۰ هزار سال پیش، یک دنیای آبی سرشار از نمک بوده است.
این مریخ نورد از زمان فرود در نیم کره شمالی مریخ در ماه مه ۲۰۲۱ در نزدیک به چهار تپه هلالی شکل مجاور خود در منطقه Utopia Planitia جهت بررسی ترکیب سطح آنها غلتیده است.
برپایه یک مطالعه جدید، هر چهار تپه مینیاتوری توسط باد با پوسته ها و برآمدگی های نازک و شکستگی ها پوشیده شده اند که به لطف تبخیر شدن آبها بین ۱.۴ میلیون سال تا ۴۰۰ هزار سال پیش به وجود آمده اند.
شیائوگوانگ شین(Xiaoguang Qin) دانشمند آکادمی علوم چین در پکن و نویسنده این مطالعه جدید می گوید: این به معنای تعریف جدیدی از زمان حضور آب در تاریخ مریخ است.
دانشمندان مدت ها فکر می کردند که مریخ باستانی حدود سه میلیارد سال پیش دارای آب مایع فراوان بوده است. اما تغییرات اقلیمی چشم گیر، بخش زیادی از آنرا منجمد کرد و این یخ ها حالا در قطب های آن قفل شده اند و بخش عمده ای از این سیاره خشک شده است.
اما تپه های شنی که ژورانگ آنها را کاوش کرده است، نزدیک به محل فرود آن در نیم کره شمالی سیاره سرخ و دور از قطب شمال مریخ هستند و ۵۰ تا ۱۰۰ فوت(۱۵ تا ۳۰ متر) طول و حدود ۳ فوت(۱ متر) ارتفاع دارند.
آخرین یافته های حاصل از تحلیل و بررسی تصاویر و داده های ارسال شده توسط ژورانگ و همراهش در مدارگرد تیان ون-۱(Tianwen-۱) نشان داده است که چند میلیون سال پیش مقادیر قابل توجهی از آب از مناطق قطبی یخی این سیاره به عرض های جغرافیایی پایین تر سرازیر شده و در بالای تپه های شنی Utopia Planitia مستقر شده است.
هنگامی که ژورانگ به تپه های شنی هدف خود نزدیک شد که در مقایسه با تپه های مورد مطالعه کاوشگر «کنجکاوی» ناسا کوچکتر هستند، دستگاه طیف سنج شکست لیزری(MarSCoDe) روی این مریخ نورد، دانه های شن را به شکل ذرات میلی متری درآورد. ترکیب شیمیایی آنها حاوی مواد معدنی هیدراته مانند سولفات ها، سیلیس، اکسید آهن و کلریدها بود.
به قول گروه مطالعه، این مواد معدنی در حضور آب در عرض های جغرافیایی پایین در اواخر دوره آمازون در مریخ شکل گرفته اند که دانشمندان قبلاً فکر می کردند که کاملا خشک بوده اند.
پژوهشگران می گویند چند میلیون سال پیش، زمانی که کلاهک های یخی قطبی مریخ مقادیر زیادی بخار آب منتشر نمودند، بخار آب به لطف شیب متفاوت قطب های مریخ از قطب های مریخ به عرض های جغرافیایی پایین تر مانند نقطه استقرار ژورانگ رفته است.
بر طبق این مطالعه، دمای سرد در این سیاره، بخار درحال حرکت را متراکم کرده و آنرا به صورت برف در فاصله ای دور از قطب ها باریده است.
شیب مریخ در یک چرخه ۱۲۴ هزار ساله تغییر می کند، ازاین رو مکانیسمی را برای بخارات موجود در جو برای ایجاد یخ یا برف در عرض های جغرافیایی پایین که مریخ نورد ژورانگ در آن فرود آمده است، عرضه می دهد.
البته قابل ذکر است که هیچ یخ آبی توسط هیچ ابزاری در مریخ نورد ژورانگ شناسایی نشده است. در عوض، همانطور که نمک پاشی در جاده های زمین سبب آب شدن یخ در طول طوفان ها می شود، نمک های موجود در تپه های شنی مریخ هم برف های ریخته شده را گرم و ذوب کرده اند تا آب شور تشکیل گردد.
پژوهشگران می گویند این فرایند بوده که مواد معدنی مانند سیلیس و اکسیدهای آهن را ایجاد کرده که ژورانگ آنها را شناسایی کرده است.
با این وجود، آب شور مدت زیادی باقی نمانده است. بر طبق این مطالعه، دما در مریخ بشدت نوسان دارد و بامداد ها بین ساعتهای پنج تا شش بامداد به اوج می رسد، ازاین رو آب شور تبخیر شده و نمک و سایر مواد معدنی تازه تشکیل شده را که بعداً بین دانه های شن تپه ها نفوذ کرده و آنها را به شکل یک پوسته درآورده، باقی گذاشته است.
پوسته ای که در بالای تپه ها تشکیل شده و عمق آن فقط ۰.۵ اینچ(۱.۲۵ سانتی متر) تا ۳ اینچ(۱.۷ سانتی متر) است، احتمالا در یک سال بعد از آن به وجود آمده اند، چونکه تپه های سست آنقدر ثابت و در جای خود باقی نمی مانند تا در عرض میلیونها سال جامد شوند.
به قول پژوهشگران، این پوسته بعد از آن ترک خورده چونکه دمای بالا آنقدر آنرا کم آب کرد که سفت شد تا در مقابل فرسایش بادی مقاومت کند.
ماناسوی لینگام، استادیار اخترزیست شناسی در موسسه فناوری فلوریدا که در این مطالعه مشارکت نداشته است، می گوید: این پدیده در یک مکان ثبت شده است، اما باید برای بخش نسبتاً بزرگی از سطح مریخ در عرض های جغرافیایی مشابه قابل تعمیم باشد.
پژوهشگران این مطالعه می گویند از آنجاییکه ژورانگ که الان در زیر صفحات خورشیدی پوشیده از گرد و غبار درحال خفه شدن است، فعالیت آب را در بالای تپه های نمکی مریخ و درون آن نشان داده است، مأموریت های آینده می توانند برای جستجوی میکروب های مقاوم به نمک برنامه ریزی شوند.
این پژوهش روز گذشته در مجله Science Advances انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت تعمیرکار در مورد این مطلب