تشکیل یک ماده کربنی جدید در پی برخورد یک شهاب سنگ
تعمیرکار: بررسی یک گروه بین المللی از پژوهشگران نشان میدهد که برخورد یک شهاب سنگ با زمین، به شکل گیری یک ماده کربنی جدید انجامیده است.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا، به نقل از فوربس، یک گروه بین المللی از پژوهشگران دریافته اند کریستال های کربنی که حدود ۵۰ هزار سال پیش در پی برخورد یک شهاب سنگ تشکیل شده اند، دارای خواص منحصربه فرد و استثنایی هستند که ناشی از دماهای بالا و فشار شدید در کوتاه مدت است.
پژوهشگران می گویند که این ساختارها را می توان برای کاربردهای مکانیکی و الکترونیکی پیشرفته مورد توجه قرار داد. این ساختارها به ما توانایی طراحی موادی را می دهند که نه فقط بسیار سفت هستند، بلکه خواص الکترونیکی قابل تنظیمی نیز دارند.
پژوهشگران برای این پروژه، ماده معدنی کربنی موسوم به "لونسدالیت" (Lonsdaleite) را بررسی کردند که در قطعات شهاب سنگ "کانیون دیابلو" (Canyon Diablo) یافت می شود. این شهاب سنگ حدود ۵۰ هزار سال پیش به زمین برخورد کرد و دهانه شهاب سنگ (Meteor Crater) را در صحرای آریزونا تشکیل داد.
لونسدالیت به افتخار پروفسور دیم کاتلین لونسدال (Dame Kathleen Lonsdale)، دانشمند پیشگام بریتانیایی در حوزه بلورنگاری و اولین استاد زن در کالج دانشگاهی لندن (UCL) نام گذاری شده است.
پیشتر تصور می شد که لونسدالیت از الماس شش ضلعی خالص تشکیل شده است که در آن، اتم های کربن در یک الگوی شش ضلعی قرار گرفته اند و آنرا از الماس مکعبی کلاسیک متمایز می کنند. این گروه پژوهشی دریافتند که لونسدالیت از الماس نانوساختاربندی شده و یک لایه کریستالی دوبعدی از اتم های کربن تشکیل شده است. همچنین، آنها خطاهایی را در توالی الگوهای تکراری لایه های اتم شناسایی نمودند.
این کشف کمک می نماید تا بفهمیم که وقتی یک شهاب سنگ با زمین برخورد می کند، چه اتفاقی می افتد.
دکتر پیتر نمت (Péter Németh)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: بوسیله شناخت انواع مختلف ساختارهای الماس می توانیم به درک شرایط فشار-دما نزدیکتر شویم که هنگام برخورد سیارک رخ می دهند.
به گفته دانشمندان، پیچیدگی ساختاری مشاهده شده در نمونه ها را می توان به عنوان طرحی برای ابداع مواد جدید مورد استفاده قرار داد.
پروفسور کریستف سالزمن (Christoph Salzmann)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: بوسیله رشد لایه های کنترل شده سازه ها، باید بتوان موادی را طراحی کرد که هم بسیار سفت و هم انعطاف پذیر باشند و همچنین، خواص الکترونیکی قابل تنظیمی را شامل شوند که آنها را از یک رسانا به یک عایق تبدیل می کنند. این کشف، روزنه ای را به روی ابداع مواد کربنی جدید با خواص مکانیکی و الکترونیکی مهیج باز کرده است که امکان دارد در تجهیزات الکترونیکی، نانوپزشکی و فناوری لیزر کارآیی داشته باشند.
این پژوهش، در مجله PNAS به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب