ناسا می خواهد عمدا یک فضاپیما را به یک سیارک بکوبد!
تعمیرکار: ناسا می خواهد به شکل عمدی یک فضاپیما را به سیارکی بکوبد که با سرعت بیش از بیست و چهار هزار کیلومتر بر ساعت درحال حرکت است.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، یک برنامه فضایی مناسب باید بتواند از مردم زمین در مقابل تهدیدات فضایی مانند سیارک های بزرگ محافظت کند. حالا بنا بر اعلام پایگاه "MIT Technology Review"، ناسا می خواهد با انجام یک چالش و تمرین برای نجات آخرالزمانی زمین در آینده، عمداً یک سفینه فضایی را به یک سیارک بکوبد.
انسان ها نمی خواهند مانند دایناسورها با برخورد یک سیارک بزرگ به زمین منقرض شوند، بنا بر این ناسا می خواهد مأموریتی را برای آزمایش روش های انحراف یک سیارک احتمالی به سمت زمین در صورت شناسایی در آینده انجام دهد.
این برنامه که "آزمایش جهت دهی مجدد دوبل سیارک"(DART) نامیده می شود، می تواند در 24 نوامبر یا در صورت تاخیر، در فوریه 2022 عملیاتی شود.
فضاپیمای ناسا بعد از یک سال درنوردیدن مسافت، به همسایگی هدف خود موسوم به "دیمورفوس"(Dimorphos) می رسد که یک سیارک به اندازه یک استادیوم است و به دور یک سیارک بسیار بزرگتر به نام "دیدیموس"(Didymos) می چرخد. ماموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیمای "DART" به سیارک "دیمورفوس" با سرعت باور نکردنی تقریباً 6.5 کیلومتر بر ثانیه است.
فضاپیمای "DART" به اندازه یک خودرو است و وزن آن تقریباً یک 330 کیلوگرم است. اگر همه چیز خوب جلو برود، بعد از کوبیده شدن این فضاپیما به "دیمورفوس"، مدار تقریباً 12 ساعته آن به دور "دیدیموس" چند دقیقه تغییر می کند.
پنج سال بعد، ماموریت دیگری از جانب آژانس فضایی اروپا(ESA) به نام "هرا"(Hera)، میزان موفقیت ماموریت ناسا را بررسی می کند تا ببیند آیا موثر واقع شده است یا خیر.
در صورتیکه این برخورد فقط باید یک تأثیر جزئی بر روی سیارک بگذارد، باید به اندازه کافی تاثیر بگذارد تا در آینده این سیارک از مسیر حرکت به سمت زمین منحرف شود. اما این روش تنها در صورتی کار می کند که بدانیم این روش از قبل با موفقیت آزمایش شده است.
"تام استاتلر" دانشمند برنامه "DART" می گوید: ما این کار را می نماییم تا بتوانیم از یک بلای طبیعی فاجعه بار جلوگیری نماییم.
در گزارش MIT آمده است که دانشمندان به شکل گسترده در مورد آنچه از تغییر مسیر "دیمورفوس" انتظار می رود، تحقیق کرده اند، اما راهی برای مستندسازی یا پیش بینی کامل نحوه رفتار این سیارک بعد از برخورد ندارند.
مقاله جدیدی که در مجله Icarus انتشار یافته است، نخستین شبیه سازی هایی را نشان میدهد که می کوشند تصویری از "دیمورفوس" را بعد از ضربه ترسیم کنند. در این مطالعه، پژوهشگران درجه ای را که "DART" می تواند گردش یا چرخش "دیمورفوس" را کند یا تسریع کند، و نحوه انحراف آنرا مدل سازی کردند.
نتیجه گیری آنها نشان دهنده یک نتیجه آشفته بود. "آگروسا" از پژوهشگران این مطالعه می گوید: ممکنست "دیمورفوس" آغاز به تلو تلو خوردن کند و وارد یک وضعیت آشفته شود. رفتار چرخش آن نیز می تواند چالش های قابل توجهی را بوجود آورد. بعنوان مثال، سطحِ دشواریِ فرود بر روی این سیارک را بیشتر می کند که هدفی است که آژانس فضایی اروپا برای ماموریت "هرا" در نظر گرفته است. مهم تر از همه، نتیجه ی این هرج و مرج در صورتیکه نخستین ضربه به اثر دلخواه منجر نشود، می تواند کوشش های بیشتر برای انحراف این سیارک را بطور چشمگیری پیچیده کند.
بمحض برخورد "DART" به "دیمورفوس"، انرژی این برخورد تقریباً برابر با انفجار سه تن TNT خواهد بود که هزاران تکه از آوار این سیارک را به اطراف پرتاب می کند.
"استاتلر" می گوید این ضربه مانند این است که یک گاری گلف با سرعت 24 هزار کیلومتر در ساعت به یک استادیوم فوتبال برخورد کند. این ضربه به خودی خود تغییری فوری در چرخش "دیمورفوس" ایجاد نمی کند، بلکه در ایام بعد تغییر خواهدنمود. در ابتدا "دیمورفوس" یک تزلزل ظریف را نشان میدهد که با شروع تاثیرات ناشی از برخورد، چرخش سیارک از حالت تعادل خارج می شود. از آنجائیکه هیچ اصطکاکی بین سیارک و فضای بیرونی وجود ندارد، این تزلزل فقط تا آن زمان که تمام انرژی برخورد به حرکت سیارک تبدیل نشود، تسریع می شود.
این برنامه بعنوان یک تمرین برای نجات آخرالزمانی زمین از برخورد یک سیارک بزرگ بسیار جالب است. اما برای درک کامل این مساله نیاز به مطالعه خیلی از پدیده های پیچیده، از حالت چرخش در وضعیت آشفته گرفته تا تأثیر نور خورشید و پراکندگی گرما است.
"پل ویگرت" ستاره شناس دانشگاه "وسترن انتاریو" در این گزارش می گوید: این کار بسادگی تصادف یک فضاپیما با یک سیارک نیست. مسائل فیزیکی زیادی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.
منبع: setfix.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب