ارتباط مبتلاشدن به اسکیزوفرنی با ویتامین D مادر!
تعمیرکار: پژوهشگران از فناوری تصویربرداری مولکولی برای تایید نقش ویتامین D در رشد اولیه سلول های مغز بهره برده اند و می گویند منشاء مبتلاشدن به اسکیزوفرنی ممکنست با میزان ویتامین D در بدن مادر ارتباط داشته باشد.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران از فناوری تصویربرداری مولکولی برای تأیید نقش حیاتی ویتامین D در بدن مادر برای رشد سلول های مغزی که دوپامین، ماده شیمیایی مسئول احساس خوب در بدن را تولید می کنند، بهره برده اند.
این یافته درک بیشتری از ساز و کارهای زمینه ساز اختلالات عصبی رشدی مانند اسکیزوفرنی ارائه می دهد.
تصور می شود که اسکیزوفرنی در نتیجه ی تلفیقی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. ساز و کار دقیقی که توسط آن این کار را انجام می دهد، ناشناخته است، اما شواهدی قوی وجود دارد که نشان میدهد این وضعیت موجب تغییر در روش استفاده مغز از دوپامین می شود.
دانشمندان تصور می کنند که قرار گرفتن در معرض عوامل خطر مبتلاشدن به اسکیزوفرنی در طول رشد جنینی، نحوه تشکیل مدارهای دوپامین در مغز را تغییر می دهد. مطالعات قبلی نشان داده اند که سطوح پایین ویتامین D در بدن مادر یکی از عوامل خطر است که بر نحوه تمایز نورون های تولید کننده دوپامین (دوپامینرژیک) به شکل تخصصی و بالغ خود تأثیر می گذارد.
حالا گروهی از پژوهشگران در موسسه مغز دانشگاه کوئینزلند برمبنای تحقیقات گذشته و با کمک فناوری تصویربرداری مولکولی به بررسی دقیق تر ارتباط بین ویتامین D، نورون های دوپامینرژیک و اسکیزوفرنی پرداخته اند.
دانشمندان نورون های دوپامین مانند را برای تکرار پروسه تمایزی که در طول رشد جنین رخ می دهد، ایجاد کردند. سپس این نورون ها با و بدون هورمون کلسیتریول کشت شدند.
ویتامین D هضم شده تا آن زمان که تحت دو واکنش آنزیمی در بدن قرار نگیرد، غیرفعال است. واکنش دوم در کلیه رخ می دهد، جایی که به کلسیتریول که شکل فعال ویتامین D است، تبدیل می شود. کلسیتریول به گیرنده ویتامین D در هسته سلول متصل می شود و آنرا فعال می کند.
پژوهشگران دریافتند که ویتامین D نه فقط بر تمایز سلولی تأثیر می گذارد، بلکه بر ساختار نورون نیز موثر است.
داریل ایلز، نویسنده مسئول این مطالعه اظهار داشت: آن چه که ما دریافتیم این بود که پروسه تمایز تغییر یافته در حضور ویتامین D نه فقط موجب رشد متفاوت سلول ها می شود، بلکه ماشین آلاتی را برای آزادسازی دوپامین بطور متفاوتی به خدمت می گیرد.
منظور از این ماشین آلات، نوریت ها هستند، برآمدگی هایی که از بدنه سلولی یک نورون رشد می کنند. نوریت ها برای ارسال و دریافت سیگنال به و از سایر قسمت های سیستم عصبی نیاز دارند.
پژوهشگران دریافتند که تعداد نوریت ها بطور قابل توجهی بالا رفته است و در آن نوریت ها، توزیع پروتئین های مسئول آزادسازی دوپامین تغییر کرده است.
دانشمندان با بهره گیری از یک ابزار تصویربرداری جدید به نام انتقال دهنده های عصبی فلورسنت کاذب(FFNs) می توانند چگونگی تغییر جذب و آزادسازی دوپامین در حضور یا عدم حضور کلسیتریول را بررسی نمایند.
FFNها رنگ های مولکولی کوچکی هستند که عملکرد یک انتقال دهنده عصبی مانند دوپامین را تقلید می کنند. آنها امکان تصویربرداری از ذخیره و رهاسازی مولکول های منفرد را در پایانه های عصبی فراهم می کنند.
پژوهشگران دریافتند که در مقایسه با گروه کنترل، آزادسازی دوپامین در سلول های عصبی رشد یافته در حضور کلسیتریول بالا رفته است.
ایلز می گوید: این قطعی است که ویتامین D بر تمایز ساختاری نورون های دوپامینرژیک تأثیر می گذارد.
استفاده از FFN برای هدف قرار دادن و مشاهده مولکول های دوپامین به این معنا است که پژوهشگران می توانند این باور دیرینه خودرا تأیید کنند که سطوح ویتامین D در طول توسعه بر نحوه تشکیل نورون های تولیدکننده دوپامین تأثیر می گذارد.
آنها معتقدند تغییرات اولیه در تمایز و عملکرد نورون دوپامین ممکنست منجر به اختلال عملکرد دوپامین شود که در اسکیزوفرنی بزرگسالان مشاهده می شود.
اسکیزوفرنی یا روان گسیختگی(Schizophrenia) یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم یا عودکننده روان پریشانه مشخص می شود. علایم اصلی آن شامل توهم (غالبا توهم شنیداری)، هذیان و اختلال تفکر است. علایم دیگر عبارتند از کناره گیری اجتماعی، کاهش ابراز عواطف و بی تفاوتی.
این علایم به طور معمول به تدریج بروز پیدا می کنند و در اوایل بزرگسالی شروع می شوند و در خیلی از موارد هیچ گاه بطور کامل برطرف نمی شوند.
برای تشخیص آن هنوز هیچ آزمون مشخصی وجود ندارد و تنها برمبنای رفتار مشاهده شده از بیمار توسط پزشک یا روان شناس بالینی همراه با سابقه ای شامل تجارب گزارش شده فرد و گزارش افراد آشنا با فرد تشخیص داده می شود.
پزشکان برای تشخیص بیماری اسکیزوفرنی باید تأیید کنند که علایم و اختلالات عملکردی در فرد به مدت شش ماه وجود داشته است. خیلی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دارای سایر اختلالات روانی نیز هستند، خصوصاً اختلالات سوءمصرف مواد، اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلال وسواس فکری-عملی.
حدود ۰٫۳ تا ۰٫۷ درصد از مردم در طول زندگی خود به عنوان بیمار اسکیزوفرنی تشخیص داده می شوند. تخمین ها در سال ۲۰۱۷ حکایت از ابتلای ۱٫۱ میلیون مورد جدید داشته است و در سال ۲۰۱۹ مجموعاً ۲۰ میلیون مورد از این بیماری در جهان وجود داشته است.
مردان بیش از زنان به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند و سن شروع بیماری در مردان بطور متوسط پایین تر از زنان است؛ بااینکه تعدادی از تحقیقات گسترده تفاوت جنسیتی را در شیوع این اختلال نیافته اند.
علل احتمالی مبتلاشدن به اسکیزوفرنی شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی است. عوامل ژنتیکی شامل انواع واریانس های ژنتیکی متداول و نادر است. عوامل محیطی احتمالی شامل بزرگ شدن در شهر، مصرف ماری جوآنا در دوران بلوغ، عفونت ها، سن مادر یا پدر فرد و تغذیه نامناسب مادر در دوران حاملگی است.
حدودا نیمی از مبتلایان به اسکیزوفرنی در طولانی مدت بدون عود مجدد بهبود شایان توجهی دارند و بخش کوچکی از این افراد بطور کامل بهبود می یابند. اما 50 درصد باقی مانده گرفتار نقص مادام العمر خواهند بود. در بعضی موارد ممکنست فرد بطور مکرر در بیمارستان بستری شود.
مشکلات اجتماعی مانند بیکاری طولانی مدت، فقر، بی خانمانی و سو استفاده از بیمار و بزه دیدگی شایع است. متوسط امید به زندگی افراد مبتلا به این اختلال ۲۰ سال کمتر از جمعیت عمومی است. این مسئله، پیامد افزایش مشکلات سلامت جسمی و میزان خودکشی بالاتر (حدود ۵ درصد) در بیماران اسکیزوفرنی است.
تخمین زده می شود در سال ۲۰۱۵ حدود ۱۷ هزار نفر در سرتاسر جهان در اثر عواملی که مربوط به اسکیزوفرنی یا ناشی از آنست، جان خودرا از دست داده اند.
هسته اصلی درمان این بیماری، مصرف داروهای ضدروان پریشی است که روان درمانی، آموزش شغلی و توان بخشی اجتماعی در کنار آن صورت می گیرد. تا یک سوم از بیماران ممکنست به داروهای ضد روان پریشی نسل اول پاسخ ندهند، در این صورت ممکنست از داروی ضد روان پریشی نسل دو مثل کلوزاپین استفاده گردد. در شرایطی که پزشکان تشخیص دهند که خطر لطمه زدن به خود یا دیگران وجود دارد، ممکنست بستری الزامی کوتاه مدت در بیمارستان تجویز شود.
بستری طولانی مدت تنها در تعداد کمی از موارد شدید مبتلاشدن به اسکیزوفرنی استفاده می شود. در بعضی از کشورهایی که خدمات حمایتی محدود است یا در دسترس نیست، اقامت طولانی مدت بیشتری در بیمارستان مشاهده می شود.
در نهایت، اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که با تغییراتی قابل توجه در ادراک، افکار، رفتار و خلق و خو مشخص می شود. علایم اسکیزوفرنی به سه دسته علایم مثبت، منفی و شناختی تقسیم می شوند. علایم مثبت اسکیزوفرنی علائمی هستند که در سایر بیماریهای روان پریشی نیز یکسان است و گاهی اوقات به عنوان علایم روان پریشی شناخته می شوند. این علایم ممکنست در هر یک از اختلالات روان پریشانه مختلف وجود داشته باشند و از آنجائیکه اغلب گذرا هستند، تشخیص زود هنگام اسکیزوفرنی را مشکل می سازند.
حالا پژوهشگران این مطالعه جدید قصد دارند بررسی نمایند که آیا سایر عوامل خطر محیطی برای اسکیزوفرنی، مانند سطوح پایین اکسیژن یا عفونت در دوران حاملگی نیز نحوه رشد نورون های دوپامین را تغییر می دهند یا خیر.
این مطالعه در مجله Neurochemistry انتشار یافته است.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب