رادیكال های اكسیژن به رشد مغز موش ها كمك می كنند
مولکول های فعال اکسیژن(Reactive oxygen molecules) که به آنها ˮرادیکال های آزادˮ(free radicals) هم می گویند، به صورت کلی مضر شناخته شده اند با این وجود همانطور که حالا در مطالعه تعدادی از پژوهشگران مشخص شده، آنها فرایندهای سلولی را کنترل می کنند که برای توانایی سازگاری مغز در موش ها مهم هستند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از تکنولوژی نتورکس، محققان "مرکز آلمان برای بیماری های تحلیل برنده عصبی"(DZNE) و "مرکز درمان های احیا کننده درسدن "(CRTD) یافته های این مطالعه را در مجله "Cell Stem Cell" منتشر نمودند.
محققان در این مطالعه بر روی بررسی بخش "هیپوکامپ"(یک منطقه مغزی که بعنوان مرکز کنترل یادگیری و حافظه در نظر گرفته شده است) تمرکز کردند. سلول های عصبی جدید به صورت مادام العمر و حتی در بزرگسالی ایجاد می شوند. پروفسور" گر کمپرمن"(Ger Kempermann) محقق این مطالعه اظهار داشت: "عصب زایی بزرگسالی"(adult neurogenesis) به مغز کمک می نماید تا در طول زندگی سازگار شود و تغییر کند. این اتفاق نه تنها در موش ها، بلکه در انسان هم رخ می دهد.
سلول های عصبی جدید از سلول های بنیادی به وجود می آیند. دانشمندان در اینباره گفتند: این سلول های پیشرو(precursor cells) اساس مهمی برای انعطاف پذیری عصبی هستند و این همان نحوه توانایی مغز برای سازگاری(adapt) است.
انعطاف پذیری عصبی(Neuroplasticity) یا به عبارت دیگر انعطاف پذیری مغزی واژه ای است که به هر دوی انعطاف پذیری سیناپسی و غیرسیناپسی اطلاق می شود و در ارتباط با تغییرات در مسیرهای عصبی و سیناپس ها است که در اثر تغییرات در رفتار، فرایندهای محیطی و عصبی به وجود می آید.
محققان این مطالعه حالا اطلاعات جدیدی در مورد فرایندهای تشکیل سلول های عصبی جدید به دست آورده اند. محققان توانستند با آزمایش در موش ها نشان دهند که سلول های بنیادی عصبی در مقایسه با سلول های عصبی بزرگسالی، حاوی درجه بالایی از رادیکال های آزاد هستند.
پروفسور کمپرمن اضافه کرد: این امر بخصوص هنگامی که سلول های بنیادی در حالت خاموش باشند، صدق می کند و این به آن معناست که آنها تقسیم نمی شوند و به سلول های عصبی تبدیل نمی شوند.
مطالعه فعلی نشان داده است که افزایش غلظت رادیکال ها، سلول های بنیادی را برای تقسیم آماده می کند. مولکول های اکسیژن، مانند یک سوئیچ عمل می کنند که عصب زایی را به حرکت در می آورد. عصب زایی یا نوروژنز(Neurogenesis) فرآیند ساخته شدن یاخته عصبی از نیایاخته یا یاخت بنیادین عصبی است.
رادیکال های آزاد مواد زائد متابولیسم طبیعی هستند. مکانیسم های سلولی معمولاً برای اطمینان از انباشته نشدن آنها وجود دارند. این به این علت است که مولکول های فعال اکسیژن سبب "استرس اکسیداتیو"(Oxidative stress) می شوند.
استرس اکسیداتیو بازتاب دهنده عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک گونه های فعال(واکنش پذیر) اکسیژن و توانایی یک سیستم زیستی در خنثی سازی و مهار میانجی های سمی آن یا ترمیم صدمه های وارده است.
پروفسور کمپرمن اظهار داشت: استرس اکسیداتیو بیش از اندازه، نامطلوب شناخته شده است. این می تواند سبب صدمه عصبی و تحریک روند پیری شود اما بدیهی است که این فقط یک جنبه و به شکلی جنبه مثبت رادیکال های آزاد است. نشانه هایی از این امر در زمینه های دیگر هم وجود دارد. با این وجود، آنچه جدید و شگفت آور است این حقیقت است که سلول های بنیادی مغز ما نه تنها چنین سطح بالایی از رادیکال ها را تحمل می کنند، بلکه از آنها برای عملکرد خود هم استفاده می نمایند.
ماده از بین برنده رادیکال ها که با نام "آنتی اکسیدان"(antioxidants) شناخته می شوند، استرس اکسیداتیو را خنثی می کنند. ازاین رو چنین موادی از اجزای مهم رژیم غذایی سالم محسوب می شوند. آنها را می توان در میوه ها و سبزیجات یافت.
کمپرمن اظهار داشت: اثر مثبت آنتی اکسیدان ها ثابت شده است و با مطالعه ما مورد تردید قرار نگرفته است. ما همینطور باید در عرضه نتیجه گیری آزمایشات مان برای انسان ها برپایه مطالعات آزمایشگاهی هم دقت نماییم. با این وجود نتایج ما نشان داده است که رادیکال های آزاد اساساً برای مغز مضر نیستند. در واقع، آنها به احتمال زیاد برای مغز مهم هستند تا به آن در سازگاری در طول زندگی و به روش سالم پیر شدن کمک کنند.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب