سمعكی كه در محیط های شلوغ قادر به تمركز روی یك صدای خاص است
به گزارش تعمیركار در حالیكه افراد كم شنوا با سمعك های كنونی خود قادر به شنیدن یك صدای خاص در محیط های شلوغ نیستند، یك دستگاه جدید توسط محققان آلمانی ساخته شده است كه این كار را ممكن می كند.
به گزارش تعمیركار به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بسیاری از ما حتی در محیط های پر سر و صدا با تمركز بر شنیدن صدای یك فرد خاص می توانیم آنچه را كه می گوید، بشنویم و بفهمیم. در حالیكه سمعك های رایج كنونی هم اكنون قادر به انجام چنین كاری نیستند، یك نمونه اولیه جدید كه از عهده این كار برمی آید، توسط محققان ساخته شده است و بزودی به مرحله تولید می رسد.
توانایی دنبال كردن ذهنی صدای اشخاص منتخب همراه با فیلتر كردن صدای منحرف كننده پس زمینه، به "اثر مهمانی شبانه" مشهور است.
اثر مهمانی شبانه(Cocktail party effect) پدیده ای در روان شناسی و شنوایی شناسی است و آن اینكه فرد می تواند توجه شنوایی خویش را به یك محرك خاص معطوف كند و دیگر محرك ها را فیلتر كند، همانطور كه فرد در یك مهمانی شلوغ می تواند با شخص دیگر گفتگو كند و به بقیه صداهای مزاحم توجهی نكند.
به غیر از چند استثناء تجربی، سمعك های كنونی قادر به انجام این كار نیستند، چون كه آنها همه صداهای یك محیط را تقویت می كنند و قادر به ایجاد تمایز بین انها و تمركز بر یكی از آنها نیستند.
حالا دانشمندان موسسه فناوری "فرانهوفر"(Fraunhofer) آلمان برای حل این مشكل از راه یك پروژه تحقیقاتی سه ساله با تحریك متحرك مغز مبتنی بر EEG(نوار مغزی) برای بهتر شنیدن وارد عمل شده اند.
دستگاه پوشیدنی حاصل در واقع یك دستگاه EEG(الكتروانسفالوگراف یا دستگاه نوار مغزی) را شامل می شود كه فعالیت الكتریكی مغز كاربر را تجزیه و تحلیل می كند تا جهتی را كه كاربر در حال تمركز در آن جهت است را تشخیص دهد و به تمركز شنوایی وی كمك نماید. همینطور یك میكروفون جهت دار یكپارچه معروف به "پرتو ساز"(beamformer) با تمركز در همان جهت پاسخ می دهد و صداهای دیگر را فیلتر و صدای مورد نظر را دریافت می كند.
نوار مغزی یا الكتروانسفالوگرافی(Electroencephalography) یا الكترومغزنگاری، ثبت فعالیت الكتریكی مغز است. این تكنیك شامل دریافت سیگنال توسط الكترودهای سطحی، بهبود سیگنال (معمولاً تقویت و حذف نویز)، چاپ سیگنال و آنالیز آن می شود و آنچه روی كاغذ چاپ می شود، الكتروانسفالوگرام نامیده می شود.
در عین حال این دستگاه از راه تكنیكی به نام "تحریك درون جمجمه ای"(transcranial electrostimulation) از یك جریان الكتریكی خیلی كم قدرت استفاده می نماید تا قشر شنوایی مغز كاربر را تحریك كند. طبق گفته سازندگان، این خصوصیت به بهبود قابل فهم بودن صدای گوینده كمك می نماید.
در تحریك الكتریكی درون جمجمه ای یا فراجمجمه ای، یك جریان بسیار ضعیف تا حدود 2 میلی آمپر با استفاده از الكترودها از سر عبور می كند و عبور این جریان سبب تغییر در فعالیت نورون ها می شود. اعمال این جریان می تواند به شكل جریان مستقیم(tDCS)، متناوب (tACS)و یا نویزی(tRNS) باشد. این دستگاه برای كمك به بیماران با صدمات مغزی مانند مانند افسردگی، سردردهای میگرنی، بازتوانی بعد از سكته مغزی و اسكیزوفرنی استفاده می شود. به نظر می آید TDCS تا حدودی در درمان افسردگی مؤثر است. با این وجود، هیچ مدركی وجود ندارد كه آنرا برای تقویت شناختی در افراد سالم مفید دانسته باشد.
روش TDCS همانطور كه بعنوان یك درمان تحریكی مغزی غیرتهاجمی، كاربردهای بالینی بیشتری پیدا می كند، با موضوعات جدیدی هم نظیر كاربرد در همین سمعك جدید مواجه می شود.
نمونه اولیه موجود از این دستگاه كه به شكل یك هدست است، بر روی داوطلبان غیر ناشنوا با موفقیت آزمایش شده است. حالا سازندگان قصد دارند آنرا بر روی كاربران كم شنوا آزمایش نمایند و این فناوری را به چیزی كه بیشتر شبیه به سمعك های سنتی باشد، تبدیل كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب