اندازه گیری فشار مایع مغزی نخاعی با روشی جدید
به گزارش تعمیرکار، محققان دانشگاه استرالیای غربی، روشی را برای اندازه گیری فشار مایع مغزی-نخاعی در انسان بوجود آورده اند که این امر امکان دارد صدمه وارد شده به بینایی فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت را کم کند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، در این مطالعه یک گروه از پژوهشگران موسسه «Lions Eye Institute» و «مرکز فضایی بین المللی در دانشگاه استرالیای غربی» تکنیکی هوشمندانه برای اندازه گیری فشار مایع مغزی نخاعی به وجود آورده اند.
مایع مغزی-نخاعی(Cerebro Spinal Fluid) که در اصطلاح پزشکی سی. اس. اف نام دارد مایعی شفاف و بدون رنگ موجود در مغز و نخاع است. این مایع دارای وزن مخصوص برابر ۱٫۰۰۷ می باشد و در شبکه مشیمیه ای بطن های(ونتریکول های) مغزی تولید می شود. این مایع، به عنوان یک بالشتک یا بافر برای مغز عمل می کند و ارائه حفاظتی اولیه و مکانیکی و نیز ایمونولوژیک برای مغز در داخل جمجمه را فراهم نموده و نیز نقشی حیاتی در سیستم خودتنظیم مغز در جریان خون مغزی را ایفا می کند.
«دانائیل اوبرشکوف»(Danail Obreschkow) استادیار مرکز بین المللی تحقیقات نجوم رادیویی و مدیر مرکز فضایی بین المللی در دانشگاه استرالیای غربی و یکی از نویسندگان این مقاله اظهار داشت که نتایج این مطالعه ممکنست برای غلبه بر نوعی کوری که اغلب در فضانوردان در پروازهای فضایی طولانی مدت ایجاد می شود، حیاتی باشد.
پروفسور اوبرشکوف اظهار داشت: سندرم عصبی چشمی در رابطه با فضا، یکی از جدی ترین خطرات برای فضانوردان در پروازهای طولانی مدت است و ناسا آنرا به عنوان یک چالش مهم در ماموریت های سرنشین دار آتی به مریخ شناسایی کرده است.
پروفسور «بیل مورگان»(Bill Morgan) مدیر موسسه موسسه «Lions Eye Institute» و نویسنده اصلی مطالعه اظهار داشت: بدن انسان با فشار دادن خون به سمت بالا و سر برای مقابله با اثرات گرانش استفاده می نماید. در وضعیت ریزگرانش، این امر می تواند به افزایش فشار متوسط در مایع مغزی نخاعی منجر شود که این کار تأثیر نامطلوبی بر شبکیه می گذارد و بینایی و سایر عملکردهای اندام های مهم را تخریب می کند. تا همین اواخر، این فشار تنها بوسیله روش های تهاجمی مانند سوراخ کمری یا سوراخ جمجمه قابل تشخیص بود و اینها نیز تکنیک هایی بودند که دردناک و پرخطر بوده و نمی توان آنها را به خوبی در وضعیت ریزگرانش انجام داد.
این گروه از پژوهشگران حالا یک روش ایمن و غیر تهاجمی برای اندازه گیری تغییرات فشار مایع مغزی نخاعی به وجود آورده است.
پروفسور مورگان اظهار داشت: تمام رگ های خونی نبض های ریز ناشی از ضربان قلب را تجربه می کنند. قدرت ضربان در وریدهای ریز شبکیه در اصل باید به فشار مایع مغزی نخاعی بستگی داشته باشد. در این مطالعه، از یک دوربین چشمی ویژه برای اندازه گیری تغییرات ریز ضربان استفاده شد و در همان حال افراد در موقعیت های مختلف روی میز آزمایش قرار می گرفتند.
پروفسور اوبرشکوف اظهار داشت: آزمایش ها بر روی میز آزمایش که همانند تقلید از اثرات گرانش متغیر بر فشار مایع مغزی نخاعی بود تنها راه برای تغییر کنترل پذیر نیروی گرانش بر بدن انسان است و این کار به ما اجازه می دهد فشار مایع مغزی نخاعی را با افزایش های کوچک تغییر دهیم. همین طور ما را ملزم به توسعه سیستم هایی کرد که می توانند در هر موقعیت و وضعیتی مورد استفاده قرار گیرند.
این یافته ها مبنایی جهت استفاده از یک دستگاه غیرتهاجمی قابل حمل دستی در وضعیت ریزگرانشی فراهم می آورد که می تواند فشار داخل جمجمه ای را در فضا کنترل کند که این کار در نهایت سلامت فضانوردان را در پروازهای طولانی مدت بهبود می بخشد.
یافته های این مطالعه در مجله «Nature in npj Microgravity» انتشار یافته است.
منبع: setfix.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب