تردمیل زدن فضانورد اماراتی در ایستگاه فضایی
تعمیرکار: «سلطان النیادی»(Sultan Al Neyadi) فضانورد امارات متحده عربی، دوم مارس به عنوان یکی از فضانوردان ماموریت «کرو-6» اسپیس ایکس به فضا رفت. در ویدیویی که بتازگی از او انتشار یافته است وی در گفتگو با «هزاع علی المنصوری» دیگر فضانورد اماراتی، درباره ی اهمیت ورزش در فضا توضیح می دهد.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از خلیج تایمز، سلطان النیادی یکی از دو فضانوردی بود که در سال ۲۰۱۷ از طرف امارات متحده عربی برگزیده شد. النیادی قبل از این که فضانورد شود، مدرک دکتری خودرا در رشته فناوری اطلاعات گرفتن کرده است. سفر النیادی که باید حدود نیم سال بطول بیانجامد، دومین سفر یک فضانورد اماراتی به ایستگاه فضایی بین المللی است. همکار او «هزاع علی المنصوری» در سال ۲۰۱۹ در یک سفر کوتاه با فضاپیمای سایوز روسیه، هشت روز را در فضا گذراند. النیادی سفر مداری خودرا بوسیله توافق نامه ای با شرکت «Axiom Space » مستقر در هیوستون انجام داد.
سلطان النیادی در تصویر زیر در فضا از تردمیل استفاده می نماید. سلطان النیادی، فضانورد امارات متحده عربی با پایبندی به یک برنامه ورزشی، از سلامت خود برای ماموریت فضایی شش ماهه خود اطمینان حاصل می کند.
وی اظهار داشت: روی زمین، ورزش کردن مهم می باشد. در فضا این امر بسیار مهم است. در ایستگاه فضایی بین المللی، ما هر روز به مدت ۲.۵ ساعت ورزش می نماییم تا از آتروفی عضلانی و از دست دادن استخوان ناشی از ریزگرانش جلوگیری نماییم.
این تصویر نشان میدهد که فضانورد اماراتی سفارش «شیخ محمد بن راشد آل مکتوم»، حاکم دوبی را فراموش نکرده است. چونکه حاکم دوبی به او اظهار داشته بود: نکته مهم این است که تمرینات روزانه خودرا حفظ کنید تا عضلات شما بعد از بازگشت قوی بمانند.
دو تردمیل در ایستگاه فضایی بین المللی وجود دارد. یکی از آنها تردمیل روسی(BD-۲) است که در بخش روسی ایستگاه فضایی است و به خدمه اجازه می دهد تا با سرعت ۲.۴ تا ۲۰ کیلومتر در ساعت راه بروند و بدوند. و دومی که النیادی از آن استفاده می نماید، نیز تردمیل کولبرت(Colbert) یا تردمیل مقاومت خارجی با تحمل بار ترکیبی نامیده می شود که یک تردمیل نسل دوم ایالات متحده در ایستگاه فضایی است. این دستگاه دارای دستگاه های جمع آوری داده است که به دانشمندان و پزشکان اجازه می دهد تا میزان تاثیر تمرین را در کاهش میزان از دست دادن تراکم استخوان و عضله به سبب قرار گرفتن در معرض ریزگرانش ارزیابی کنند و به خدمه اجازه می دهد تا با سرعت ۴.۸ تا ۲۰ کیلومتر در ساعت راه بروند و بدوند.
تجهیزاتی به نام TVIS یا تردمیل با سیستم تثبیت کننده ارتعاش نیز به فضانوردان اجازه می دهد بدون ارتعاش حاصل از آزمایش های علمی ریزگرانش در لابراتوار های مجاور حرکت کنند.
اما ورزش بعدی که این فضانورد می خواهد انجام دهد، جوجیتسو است. النیادی قبلاً گفته بود که کیمونوی جوجیتسو خودرا می پوشد و حرکات رزمی خودرا در حین گشت و گذار در فضا تمرین می کند. حفظ اندام وی در بهترین فرم برای انجام ماموریت فضایی اش حیاتیست و النیادی که حدودا یک دهه است به آموزش جوجیتسو می پردازد، اظهار داشت که این کار او را در طول تمرین های پرمشغله اش در بهترین فرم نگه داشته است. جوجیتسو یا بلک کاکاتسو یک ورزش رزمی ژاپنی است که بر مبارزه از فاصل نزدیک با یک رقیب مسلح یا غیرمسلح تاکید دارد.
سلطان النیادی ۴۱ ساله در ویدیوی جدیدی که انتشار یافته است بصورت زنده از فضا با سرهنگ هزاع المنصوری که هم اکنون در هیوستون مستقر است صحبت می کند و درباره ی اهمیت ورزش در فضا می گویند. در این ویدیو سرهنگ منصوری همین طور به سبب اهمیت و تفاوت ورزش در فضا با ورزش روی زمین و همین طور نقشی که گرانش و ریزگرانش در انتخاب ترجیحات ورزشی در فضا دارند، اصرار کرد.
هزاع المنصوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب