بوئینگ از کانسپت یک هواپیمای باری رادارگریز رونمایی کرد
به گزارش تعمیرکار، شرکت «بوئینگ» از طرح مفهومی هواپیمای باری رادارگریز خود که برای درگیری های سطح بالا طراحی شده است، رونمایی نمود.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، بوئینگ یک مفهوم جدید هواپیمای پیشرفته با خصوصیت های رادارگریزی عرضه کرده است تا نیاز روز افزون به هواپیماهای باری و مخزنی بادوام تر را برآورده کند.
این شرکت در جدید ترین رونمایی خود از ایده ای برای یک هواپیمای باری تاکتیکی و رادارگریز با بدنه بال ترکیبی(BWB) پرده برداری کرده است.
بدنه بال ترکیبی(BWB) که بعنوان بدنه ترکیبی یا بدنه بال هیبریدی هم شناخته می شود، نشان دهنده یک هواپیمای بال ثابت است که هیچ خط جداکننده واضحی بین بال ها و بدنه اصلی هواپیما وجود ندارد.
این رونمایی تقریبا دو هفته بعد از آن صورت می گیرد که فرانک کندال، دبیر نیروی هوایی ایالات متحده اظهار داشت که داشتن تعداد بیشتری از هواپیماها و تانکرها و مخازن سوخت رسان هوایی که در درگیری های سطح بالا جان سخت هستند، در آینده ضد دشمنان بخصوص چین مهم خواهد بود.
در اطلاعیه ای که بوئینگ منتشر نموده آمده است: ما فکر می کردیم که زمان خوبی است تا خصوصیت های اصلی مفهوم بدن بال ترکیبی خویش را به اشتراک بگذاریم تا تحقیقات خود روی BWB را نشان دهیم. ما درحال ادامه فعالیتهای تحقیقاتی روی مفهوم BWB با مشتریان دولتی هستیم تا بهترین هنر طراحی این هواپیماها را عرضه دهیم.
همانطور که گفته شد، BWB نوعی از طراحی هواپیما است که دارای بال و بدنه ترکیبی است و مانند هواپیماهای رایج، بدنه سنتی استوانه ای با بال های جداگانه ندارد و بالها کاملا به بدنه هواپیما چسبیده اند. این سبب می شود شکل هواپیما آیرودینامیک تر شود و در مصرف سوخت صرفه جویی شود.
بعضی از نمونه های قابل توجه هواپیماهای طراحی شده با سیستم BWB عبارتند از بمب افکن های رادارگریز B-۲ و B-۲۱، هواپیمای پژوهشی X-۴۸B ناسا، هواپیمای پژوهشی X-۴۸C بوئینگ، هواپیمای MAVERIC شرکت ایرباس، هواپیمای بدون سرنشین MAGMA متعلق به شرکت BAE Systems و هواپیمای جنگی بدون سرنشین X-۴۷B متعلق به شرکت نورثروپ گرامن.
باآنکه طرح های BWB مانند بمب افکن های رادارگریز B-۲ و B-۲۱ اغلب بسیار رادارگریز و مخفی هستند و معمولاً دارای شکل هایی هستند که شبیه موشک های کاغذی به نظر می رسند، همیشه یک طراحی غیرقابل رصد نیستند و بازده آیرودینامیکی آنهاست که یکی از بارزترین مزایای پیکربندی BWB است. این نوع پیکربندی می تواند منجر به مصرف سوخت بهتر و قدرت پیمایش طولانی تر شود. همینطور در افزایش حجم داخلی می تواند سودمند باشد.
طراحی جدید و متفاوت بوئینگ
نماینده شرکت بوئینگ در رویداد AIAA SciTech اظهار داشت که این ایده ی تازه رونمایی شده تفاوت قابل توجهی با پروژه های قبلی BWB این شرکت دارد. این مفهوم دارای دو موتور جت کاملاً داخلی و خصوصیت های طراحی، مانند بدنه ای با حداقل لبه های دندانه ای و دماغه ای که بیشتر شبیه منقار است، رادارگریز است.
ایده های قبلی بوئینگ پیرامون طراحی BWB مانند سری X-۴۸، بدنه ها و دماغه هایی پهن تر و گردتر داشتند و موتورها در غلاف هایی در بالای مرکز بدنه در بخش عقب قرار داشتند.
به قول یکی از مقامات بوئینگ، طراحی جدید هواپیمای BWB از مجرای مارپیچی در ورودی های موتور استفاده می نماید که به پنهان کردن پره های فن توربین کمک می نماید، چون که اگر این پره ها در معرض امواج رادار قرار بگیرند، بازتاب دهنده هستند.
اگزوز و دُم این هواپیما با سخت شدن دید مستقیم اگزوز از اغلب زوایا بخصوص از پایین، طوری طراحی شده اند که نشانه فروسرخ این هواپیما را کاهش دهند. این یک روش نسبتاً متداول برای ساخت هواپیماهایی با قابلیت رادارگریزی است که قدمت آن به روزهای اولیه طراحی رادارگریز برمی گردد و همینطور نشانه راداری بعضی از قطعات را می کاهد.
این مدل همینطور دارای طراحی هیجان انگیز شیشه ای کابین خلبان با بخش های مختلف و یک پنل بزرگ درست بالای جلوی بدنه است. یکی از نمایندگان بوئینگ در رویداد AIAA SciTech اظهار داشت که حداقل هم اکنون، چیدمان پنجره ها فقط به صورت ابتدایی و آزمایشی است و لزوماً به معنای دیگری در مورد طراحی این هواپیما نیست.
اطلاعات انتشار یافته نشان داده است که این طراحی می تواند حدود ۳۰ درصد سوخت کمتری نسبت به یک هواپیمای باری سنتی با ظرفیت بار یکسان مصرف کند.
این طراحی هم اکنون هنوز در فاز مفهومی است و بوئینگ به دنبال مدل سازی پیشرفته از حالات مختلف نظیر نحوه حرکت هوا از قسمت های مختلف این هواپیما است.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب