درمان بدخیم ترین تومور مغزی با داروی سرطان سینه
تعمیرکار: بررسی جدید پژوهشگران ˮدانشگاه سینسیناتیˮ نشان میدهد که شاید یک داروی تایید شده سرطان سینه، برای درمان بدخیم ترین شکل تومور مغزی نیز موثر باشد.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، یک پرسش پژوهشی مطرح شده در لابراتوار دکتر "پانکاج دسایی"(Pankaj Desai)، پژوهشگر "دانشگاه سینسیناتی"(University of Cincinnati)، به یک دهه پژوهش، یک کارآزمایی بالینی و بودجه بزرگ ملی بمنظور بررسی بیشتر یک درمان جدید بالقوه برای کشنده ترین شکل تومورهای مغزی انجامیده است.
دسایی و گروهش، یک بودجه ۱.۱۹ میلیون دلاری را از "موسسه ملی سلامت آمریکا"(NIH) دریافت کرده اند تا به تحقیقات خود در مورد استفاده از دارویی به نام "لتروزول"(Letrozole) برای درمان "گلیوبلاستوما"(Glioblastoma) ادامه دهند.
تومورهای گلیوبلاستوما، تومورهای مغزی تهاجمی هستند که بیماران اغلب تا آن زمان که علایم ظاهر نشده اند و تومور قابل توجه نشده است، از آنها ناآگاه هستند. درمان های فعلی شامل جراحی فوری برای برداشتن تا حد امکان ایمن تومور، پرتودرمانی و شیمی درمانی هستند اما تومور اغلب عود می کند یا نسبت به درمان ها مقاوم می شود. به طور متوسط، بیمار بیش از ۱۵ ماه بعد از تشخیص زنده نمی ماند.
داروی لتروزول در سال ۲۰۰۱، توسط "سازمان غذا و داروی آمریکا"(FDA)، به عنوان درمانی برای زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه تایید شد. این دارو با هدف قرار دادن آنزیمی به نام "آروماتاز" (Aromatase) که در سلول های سرطان سینه وجود دارد و به پیشروی سرطان می انجامد، عمل می کند.
در پاییز ۲۰۱۲، دسای و "نیمیتا دیو"(Nimita Dave)، دانشجوی مقطع دکتری در لابراتوار او که حالا داروشناس ارشد در یک شرکت زیست فناوری در بوستون است، پرسشی را مطرح نمودند. پرسش این بود که آیا آروماتاز، نقش مشابهی در تومورهای گلیوبلاستوما بر عهده دارد و اگر چنین باشد، لتروزول می تواند به عنوان یک درمان موثر عمل کند یا خیر.
تحقیقات اولیه در لابراتوار نشان داد که این آنزیم در سلول های تومور مغزی وجود دارد و آزمایش های بیشتر، مقدار بسیار بالایی از آروماتاز را در سطوح پروتئین و آران ای پیامرسان نمونه های تومور مغزی به دست آمده از بانک تومور دانشگاه سینسیناتی نشان داد. در هر حال، این ضمانت نمی کند که لتروزول در تومورهای مغزی هم مانند تومورهای سرطان سینه موثر باشد.
دسای توضیح داد که یک سیستم دفاعی به نام سد خونی مغز فقط بر طبق خاصیت های فیزیکی و شیمیایی، ترکیبات خاصی را به مغز راه می دهد. وی ادامه داد: در غیر این صورت، هر ترکیبی می تواند وارد مغز شود و تخریب و سمیت عصبی را به همراه داشته باشد. ترکیبات دیگری شبیه به لتروزول وجود دارند اما ما با لتروزول کار کردیم برای اینکه متوجه شدیم که این ترکیب بر طبق خاصیت های خود، در حقیقت بهترین شانس را دارد که بوسیله گردش خون وارد مغز شود.
بررسی های انجام شده روی مدلهای حیوانی نشان داد که لتروزول مؤثر است و گروه پژوهشی دسای، کار خودرا برای آزمایش این ترکیب در سلول های به دست آمده از بافت های تومور مغز انسان شروع کردند. در این مرحله از پژوهش، کمک های مهمی توسط "آنیرودا کارو"(Aniruddha Karve)، دانشجوی مقطع دکتری ارائه شد که می خواهد به کار کردن با دسای به عنوان یک همکار ادامه دهد.
دسای اظهار داشت: آن چه در سلول های به دست آمده از بیمار دیدیم، این بود که لتروزول برای از بین بردن سلول های تومور در مدلهای کشت سلولی بسیار موثر است.
اگرچه مجموعه نتایج تحقیقات تا حالا دلگرم کننده بوده است اما دسای اظهار داشت که تومورهای گلیوبلاستوما همچنان یک شکل پیچیده و تهاجمی از سرطان مغز هستند. با توجه به این که لتروزول امیدوارکننده است اما هنوز بعید است که این دارو یک درمان منحصربه فرد برای این بیماری باشد. دسای افزود: ما امیدواریم که این دارو کار کند اما این امید لزوما ریشه در واقعیت ندارد. این درمان مقرر است تلفیقی از داروها باشد.
با حمایت مالی جدید سازمان ملی سلامت آمریکا، دسای و گروهش در مورد اثربخشی پیش بالینی ترکیب لتروزول با سایر ترکیبات شیمی درمانی تحقیق خواهند کرد. این کمک مالی سه ساله، از اول ماه آگوست شروع شد.
دسای اظهار داشت: اطمینان یافتن از دریافت کمک هزینه واقعا هیجان انگیز است و الان نیز زمان هیجان انگیزی برای ما است. من باور دارم که یافتن درمانی برای یک بیماری مانند گلیوبلاستوما، مانند یافتن یک سوزن در انبار کاه است. ما امیدواریم که واقعا کارساز باشد و این چیزی است که همه ما برایش تلاش می نماییم.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب